O integracji klasa Va

I semestr

 „Największą mądrością jest  umieć jednoczyć, a nie rozbijać”

                                                                       Kardynał Stefan Wyszyński”

Jak wygląda zwykły dzień? Bywa, że w klasie integracyjnej dzień jest inny niż w zwykłej klasie, bo więcej się w niej dzieje - niejako - obok nauki. Bywa, że jest po prostu więcej hałasu i rozgardiaszu... Nieraz zdrowe dziecko musi poświęcić własną wygodę na rzecz osoby niepełnosprawnej. W klasie integracyjnej zawsze trzeba myśleć o potrzebach i możliwościach niepełnosprawnego kolegi czy koleżanki, chociażby planując zawody sportowe, wycieczkę za miasto czy do kina.

Dzieci niepełnosprawne są pod opieką pedagoga, ale nie znaczy to, że nie są pytane i wywoływane do tablicy przez nauczyciela prowadzącego. Dzieci zdrowe natomiast zawsze mogą liczyć na pomoc drugiej pani. Trzeba pamiętać, że w klasie integracyjnej każdy uczeń ma takie same prawa i obowiązki z zastrzeżeniem, że każdy jest indywidualnością mającą inne możliwości psychofizyczne. 
Każda organizowana impreza, spotkanie, wycieczka mają określony cel i zadania. Biorą w nich udział zarówno uczniowie pełnosprawni, jak i niepełnosprawni. Najważniejsze, że obie strony wynoszą z tych wzajemnych kontaktów wymierne korzyści.
Integracji nie można rozpatrywać tylko w kategoriach jednej ze stron, tzn. dziecka niepełnosprawnego. Należy ujmować ją także jako wychowanie do integracji dzieci sprawnych. Co one mogą i powinny wynieść z kontaktów z niepełnosprawnymi kolegami?
Przede wszystkim uczą się traktowania odmienności jako czegoś naturalnego, niewzbudzającego sensacji czy zażenowania; ponadto tolerancji, opiekuńczości, solidarności, troskliwości, umiejętności współżycia z innymi. Kontakt dziecka sprawnego z niepełnosprawnym kształtuje właściwą postawę wobec innych ludzi, skłania do większej otwartości i wyrozumiałości. Możliwość porównania własnych ograniczeń i trudności z codziennymi zmaganiami dzieci niepełnosprawnych uczy pokory i cierpliwości w pokonywaniu życiowych przeszkód.

Dlatego tak istotne jest wpajanie idei integracji już od najmłodszych lat oraz nawiązywanie i pielęgnowanie kontaktów pomiędzy osobami sprawnymi i niepełnosprawnymi. Taka postawa przynosi obu stronom nie tylko wiele satysfakcji i radości, ale przyczynia się również do tego, że otaczający świat staje się bardziej przyjazny. 

Ideę w I semestrze piątej klasy realizowaliśmy m.in. poprzez:
- naukę piosenek,
- wspólne wykonywanie prac plastycznych, udział w konkursach plastycznych np. przygotowanie wycieczki klasowej z okazji Dnia Języków
- wspólne obchodzenie uroczystości np. Halloween,
- wspólne przygotowywanie teatrzyków i inscenizacji np. Dzień Nauczyciela,
- wspólną naukę, zabawę, wypoczynek (wycieczki dydaktyczno-rewalidacyjne, pikniki) np. Wycieczka do Białowieży na Festiwal Filmów Młodego Widza, Wycieczka do Warszawy do Centrum Kopernika,
- przygotowanie programu artystycznego dla rodziców i  dziadków z okazji obchodów Dnia Babci i Dziadka
- przygotowanie lekcji otwartych z przedmiotów dla rodziców, nauczycieli itp.

Starajmy się, by świat dzieci sprawnych i niepełnosprawnych był jeden - bezpieczny i kolorowy.  To, co w edukacji jest najważniejsze, to nauczenie bycia człowiekiem, a nie kilku przedmiotów i pięciu języków. Uczniowie niepełnosprawni powinni być przez każdą szkołę postrzegani jako dar."

II semestr

Kształcenie integracyjne to wspieranie wszystkich osób w uczeniu się i wspólne uczestniczenie w życiu społecznym. Oznacza to, że każde dziecko w wieku szkolnym ma szansę uczenia się w szkole masowej bez względu na swoje możliwości i zdolności.
Korzyści z nauki w klasie integracyjnej:
-Pełna możliwość traktowania indywidualnie każdego dziecka;
-Mała liczebność grupy i jednoczesna praca dwóch pedagogów pozwalają na dokładne zdiagnozowanie przyczyn trudności w nauce, jak również dają możliwość odkrycia dziecka wybitnie zdolnego
-Pierwszeństwo w korzystaniu z pomocy specjalistów: logopedy, reedukatora, psychologa, pedagoga, instruktora zajęć gimnastyki korekcyjnej.
-Dzieci niepełnosprawne mogą uczyć się w normalnym środowisku szkolnym, mają kontakt z rówieśnikami, nie są izolowane społecznie, uczą się funkcjonować w grupie, mogą odnosić sukcesy szkolne na miarę swoich możliwości.
-Integracja uczy w naturalny sposób tolerancji, wrażliwości, otwartości, wyrozumiałości, serdeczności;
-Uczy wzajemnej akceptacji w oparciu o życzliwe odnoszenie się do innych;
-Uczy radości z dawania
-Pozwala zdobywać doświadczenie, że w szkole liczy się nie tylko wiedza, ale i serce;
-Łagodzi obyczaje, dzieci są mniej agresywne; uczą się mądrze sobie pomagać,
-Pozwala pozbywać się egoizmu, uczy rozumieć innych.
-Powoduje zanik niezdrowej rywalizacji na rzecz wspólnego współdziałania

Uwieńczeniem pracy w roku szkolnym 2011/2012 był biwak klasy VA.

W dniach 26-27 czerwca odbył się biwak klasy VA w Doktorcach w parku linowym - małej, urokliwej miejscowości. Mimo tego, że padał deszcz uczniowie mieli wiele atrakcji, więc się nie nudzili. Podróż zaplanowaliśmy autobusem, koleją i oczywiście pieszo. Gdy dotarliśmy na miejsce przydzielono nam domki, nastąpił podział na grupy mieszkalne, który przez kilka następnych minut ulegał zmianom. Po zakwaterowaniu kilka zabaw, gra w siatkówkę, pyszny obiad z deserekiem, chwila oddechu i wyruszyliśmy do parku linowego na zajęcia. Uczniowie przed wejściem na trasę parku zostali wyposażeni w profesjonalny sprzęt asekuracyjny (uprzęże, lonże, karabinki, rolkę i kask). Następnie instruktor wyjaśnił zasady posługiwania się tym sprzętem i pokazał w jaki sposób prawidłowo pokonać przeszkody. Dzieci powtórzyły prezentowane czynności, a instruktor eleminował ewentualne błędy. Następnie pokonały trasę treningową zawieszoną tuż nad ziemią, aby zapoznać się z systemem asekuracji, żeby bezpiecznie pokonywać przeszkody. Po ukończeniu szkolenia instruktor dopuszczał uczniów do wejścia na trasę parku linowego. Zaproponowano nam trasę średnią zbudowaną na wysokości do 7,5m oraz długości około 300, która składała się z 21 przeszkód. Na trasie znajdowały się następujące przeszkody: pal buszmena, skok indiański, siatka U, wagi, tyrolki, U wielokrotne, palisada, huśtawki, trapezy szeregowe, surfer, belka, kładka zygzak, frędzle, most linowy, siatka pionowa, platformy. Przez cały czas trwania programu uczniowie byli pod obserwacją instruktorów, którzy pomagali w prawidłowym przejściu trasy. Niezapomniane wrażenie, adrenalina i wysiłek na świeżym powietrzu – to co zostało przede wszystkim w pamięci. Podczas zajęć pojawiły się u dzieci takie zachowania, jak pomoc słabszemu koledze, dawanie dobrych wskazówek i rad, umiejętność wspólnego rozwiązywania problemów. Po przejsciu trasy instruktorzy zaproponowali również ściankę wspinaczkową, zjazd tyrolką, strzelani z broni krótkiej, wiatrówki do tarczy oraz zabawy w salonie gier. Następnie wybraliśmy się na krótki spacer po miejscowości Doktorce, gdzie podziwialiśmy piękne wiejskie widoki. Było bardzo wesoło. Około godziny 19.00 odbyło się ognisko z pieczeniem kiełbasek, natomiast późnym wieczorem gry i zabawy w domkach: karty, bierki itp. Po krótkiej nocy zjedliśmy wspólne śniadanie, a już o godz. 8.00 ponownie wyruszyliśmy w trasę. Wydawało się, że będzie prościej, a tu... może mało snu, może pora dnia. Ponownie pojawił się stres i próba walki z samym sobą i własnymi słabościami. Nic nie pozostaje innego, jak pogratulować grupie odwagi i zapartości. Wszyscy ukończyli wyznaczone trasy. Wiktoria Pawluczuk otrzymała dyplom najbardziej odważego, sprawnego zawodnika, natomiast Martynka Stepaniuk dyplom za przełamanie strachu. Całą grupę nagrodzono Certyfikatem ukończenia tras parku linowego Doktorce. Podczas biwaku, lepiej sie poznaliśmy, było bardzo miło, mieliśmy czas dla siebie. Szkoda, że tak krótko... O godz. 11:00 wyjechaliśmy do Hajnówki. Był to mile spędzony czas.

Joanna Kierdelewicz